De trein die voorbij rijd
23 September 2015 | Brazilië, Belo Horizonte
Wat vliegt de tijd toch.Net als de trein die elke keer hier langsgaat. Behalve de goederentrein die errrrrreg langzaam gaat en 10 minuten de tijd heeft om voorbij te gaan. Zolang is die trein. Hij piept aan alle kanten dus ik ga eerdaags maar eens wat olie op die rails smeren. Scheelt veel nachtrust. Internet werkt hier vaak niet. Ik heb al vaak pogingen ondernomen maar lukt niet. Vanmorgen begonnen met heel verhaal, daarna I pad even weggelegd want we gingen verf afkrabben. Zou nu verdergaan, en wat blijkt?.... Ja hoor... Hele verhaal weer fietsen. Nu tip gekregen van een ander om er voor te zorgen dat dit niet meer kan gebeuren. Vorige week midden in de nacht aangekomen, na opnieuw op en neer gereis tussen vliegvelden wegens slechte weer in Rio de Janeiro. Ik zit hier in nieuwe lokatie op steenworp afstand van centrum en ander huis waar veel mee wordt samengewerkt en samen geluncht. Nieuw wil niet zeggen nieuw. Zeer groot huis, maar o,o wat moet er veel gebeuren om dit huis te verbouwen tot het eigenlijke doel. Doel is dat dit soort inloophuis en dagopvang gaat worden voor straatkinderen en misschien ook wel voor jong volwassenen. Het team woont hier nu 1 maand en tot de dag voor verhuizing hadden ze nog geen electriciteit, omdat electricien onverwacht ziek was geworden. Toch werd besloten om te verhuizen, met risico dat ze met kaarsen zouden moeten werken de eerste dagen. Maar gebed werd verhoord en op dag verhuizing kwam daar toch weer de elektriciën! Prachtig toch! Electriciteit is dus gedeeltelijk vernieuwd maar er is nog veel meer te vernieuwen. Op dit moment zijn er mannen bezig om een stuk vloer open te halen omdat er verstoppingen zijn. In dit huis verblijven 1 Braziliaans echtpaar met zoon van 5, 1 Nigeriaans echtpaar met 2 pubers, 2 Braziliaanse jongemannen die zelf ooit op straat geleefd hebben en 4 Braziliaanse vrouwen. Allen zendeling. Verder ben ik als vrijwilliger samen met nog 3 Hollandse meiden. Gezellige drukte dus. Er moet dus nog veel gebeuren. Douches voor opvang, plafond opvangkamer vernieuwen en isoleren en airco in betreffende kamer die nu snikheet is. Verder moeten hele afvoersysteem vernieuwd worden en ga zo maar door. Huis leeft van giften dus extra geld gaat ook niet hard. Zelf zijn zendelingen die ondersteund worden door kerk of familie en vrienden vaak werkzaam met slechte of kapotte materialen. Heb inmiddels van meegekregen geld van familie en vrienden al goede dingen voor ze aangeschaft. Hierover zal ik later informeren. Mijn dag begint om half 8 met ontbijt, 8-9 dagopening en daarna gaat een ieder aan eigen klus. De vrijwilligers zijn in de ochtend altijd aan het werk in eigen huis. Schoonmaak, sjouwen, verf afkrabben en alles wat er nog gedaan moet worden in het huis. Om 11.45 gaan we richting restaurationhouse waar we de warme maaltijd nuttigen. Ook af en toe kookdienst. Na de lunch doen we verschillende dingen, zijn in groepjes ingedeeld.
De zondag na aankomst had ik rustdag. In de avond naar een kerk geweest met groepje omdat er een kind aangenomen werd in die kerk. Baby is zoon van straatmeisje die christen is geworden en die net bevallen is en met behulp van team nu een eigen huisje heeft en waar het goed mee gaat. Wordt verder wel begeleid want er schuilt altijd gevaar dat ze terugkeren naar de straat. Was leuke dienst! Band een beetje hard, maar volgens mij is het hier hoe harder hoe beter. Maandagmiddag naar gevangenis Santa Clara geweest voor Engelse les aan die jongens van ca 14 - 18 jaar. Altijd verrassend! Vinden ze leuk om te leren.(volgende dag kwamen we trouwens 1 van die knapen tegen, geneerde zich dat hij ons tegenkwam,dus ontsnapt). Volgende middag ging ik met collega op stap met 3 thinnersnuivers om identiteitspapieren te regelen. Gebeurt vaak dat ze id kwijtraken en moet er dan nieuwe geregeld worden anders kunnen ze ook nog eens in de gevangenis komen en ook geen werk krijgen. Heeft dus nogal wat voeten in de aarde. Maar ja, het is voor het goede doel. Ik dus op stap met die 3. 2 mannen en 1 vrouw, waarvan we vermoeden dat ze zwanger is. Lopen we daar dus in die binnenstad en krijgen man en vrouw (stelletje) toch een woordenwisseling! Loop je daar dus tussen om te voorkomen dat ze elkaar de hersenpan inslaan. Was ook bang voor mijn pan. Steken de mannen en mijn teamgenoot het brede zebrapad over, terwijl ik samen met vrouw gearmd nog aan andere kant straat stonden. Werd ze toch boos op haar vriend en wilde gaan oversteken terwijl de auto' s begonnen te razen. Ik heb dus met man en macht aan haar getrokken en gehangen want anders had ze zichzelf van het leven beroofd. Gelukt, maar ik had de volgende dag wel spierpijn. Gelukkig dat ik geen watje ben. Waren we aan de andere kant eindelijk overgestoken, valt ze daar in een soort shocktoestand even van de wereld. Ze heeft iets van epilepsie. Midden op een druk kruispunt, ja wat doe je dan als doktersassistente? Juist,,. Gewoon kalm blijven, stabiele zijligging. Voor mijn gevoel stond inmiddels de hele stad om ons heen. Aardige man gaf mij fles water. Water op haar hoofd, polsen en huppetee daar kwam ze weer bij. Stond op en gingen vrolijk door naar ons doel. Ruzie werd bijgelegd, geknuffeld. Dat was me middagje wel, maar we gingen samen weer vrolijk naar huis. Dinsdagavond altijd de straat op, op zoek naar straatkinderen. Rustig, uiteindelijk besloten om de favela in te gaan op bezoek bij stelletje van die middag. Hebben ze uiteindelijk gevonden en mooie avond gehad met team. Was daar net een stuif es in, valt daar volgens ons meer te halen dan alleen een praatje. Bevonden zich in dat huis ook vrienden met baby en hond met nest jonge puppies. Woensdagmiddag weer naar huis van vorig jaar geweest, erg gezellig en lekker meegeholpen want wij waren vrij omdat team vergadering had. Ik wist volgens mij nog welke bus ik moest en wat dachten jullie? Ja hoor...... weer in die verkeerde bus van vorig haar gestapt. Merkte het toen bus bij eindpunt was. Was de verkeerde sloppenwijk.Maar geen paniek, gewoon lopen en in mijn beste Portugees de weg vragen, het heeft even geduurd, maar is wederom gelukt! Woensdagavond weer voor Engelse les naar een andere gevangenis. Hier bevinden zich meisjes,pubers. Komen uit de hele wijde omtrek want er zijn weinig vrouwengevangenissen. Hier bevond zich ook een jongen van 15 die travestiet is en de voorkeur gaf voor deze gevangenis. Geweldig leuk joch. Donderdagmiddag weer naar andere jongens gevangenis geweest en op donderdagavond is er altijd een soort lpg dienst. Was alleen dit keer in het buurthuis waar ik vorige dag net was geweest. We moesten allerlei leuke spellen doen als"familie". Gillen van het lachen zeg. Het was een voorproefje voor a.s zondag dan houd dat buurthuis een familiedag voor de gezinnen uit de favela(sloppenwijk) ik zal ook dan gaan meehelpen. Heb zin in. De dag begint al om 09.00 uur! Afgelopen zondag met teamgenoot naar een kerk in buitenwijk van stad geweest. Hij had zich als straatjongen uitgedost, lekker smerig. Hij ging rondstruinen bij de ingang van de kerk om te kijken hoe de mensen reageren op iemand die op straat leeft. Halverwege de dienst kwam hij in zijn kloffie de kerk in en ontdeed zich van zijn smerige kleding en kwam er een Indiaas tenue tevoorschijn. Daar is hij al 2 keer geweest. Toen begon hij zijn verhaal over dat hij ooit op straat leefde en dat hij door jeugd met een opdracht van de straat is gehaald en dat hij nu zendeling is. Fantastisch wat preken die knul en hij hield het ook nog een uur vol! Was leuk. Gisteravond als team weer de straat op. We troffen een hele groep, waarvan 3 meisjes, waarvan volgens ons 1 zwanger is en de rest jongens. Mee gevoetbald, spelletjes gedaan en aandacht gegeven. Super! Hopen ze volgende keer weer te treffen om op die manier een band op te kunnen gaan bouwen. Tot de volgende schrijf maar weer! Tchau!
De zondag na aankomst had ik rustdag. In de avond naar een kerk geweest met groepje omdat er een kind aangenomen werd in die kerk. Baby is zoon van straatmeisje die christen is geworden en die net bevallen is en met behulp van team nu een eigen huisje heeft en waar het goed mee gaat. Wordt verder wel begeleid want er schuilt altijd gevaar dat ze terugkeren naar de straat. Was leuke dienst! Band een beetje hard, maar volgens mij is het hier hoe harder hoe beter. Maandagmiddag naar gevangenis Santa Clara geweest voor Engelse les aan die jongens van ca 14 - 18 jaar. Altijd verrassend! Vinden ze leuk om te leren.(volgende dag kwamen we trouwens 1 van die knapen tegen, geneerde zich dat hij ons tegenkwam,dus ontsnapt). Volgende middag ging ik met collega op stap met 3 thinnersnuivers om identiteitspapieren te regelen. Gebeurt vaak dat ze id kwijtraken en moet er dan nieuwe geregeld worden anders kunnen ze ook nog eens in de gevangenis komen en ook geen werk krijgen. Heeft dus nogal wat voeten in de aarde. Maar ja, het is voor het goede doel. Ik dus op stap met die 3. 2 mannen en 1 vrouw, waarvan we vermoeden dat ze zwanger is. Lopen we daar dus in die binnenstad en krijgen man en vrouw (stelletje) toch een woordenwisseling! Loop je daar dus tussen om te voorkomen dat ze elkaar de hersenpan inslaan. Was ook bang voor mijn pan. Steken de mannen en mijn teamgenoot het brede zebrapad over, terwijl ik samen met vrouw gearmd nog aan andere kant straat stonden. Werd ze toch boos op haar vriend en wilde gaan oversteken terwijl de auto' s begonnen te razen. Ik heb dus met man en macht aan haar getrokken en gehangen want anders had ze zichzelf van het leven beroofd. Gelukt, maar ik had de volgende dag wel spierpijn. Gelukkig dat ik geen watje ben. Waren we aan de andere kant eindelijk overgestoken, valt ze daar in een soort shocktoestand even van de wereld. Ze heeft iets van epilepsie. Midden op een druk kruispunt, ja wat doe je dan als doktersassistente? Juist,,. Gewoon kalm blijven, stabiele zijligging. Voor mijn gevoel stond inmiddels de hele stad om ons heen. Aardige man gaf mij fles water. Water op haar hoofd, polsen en huppetee daar kwam ze weer bij. Stond op en gingen vrolijk door naar ons doel. Ruzie werd bijgelegd, geknuffeld. Dat was me middagje wel, maar we gingen samen weer vrolijk naar huis. Dinsdagavond altijd de straat op, op zoek naar straatkinderen. Rustig, uiteindelijk besloten om de favela in te gaan op bezoek bij stelletje van die middag. Hebben ze uiteindelijk gevonden en mooie avond gehad met team. Was daar net een stuif es in, valt daar volgens ons meer te halen dan alleen een praatje. Bevonden zich in dat huis ook vrienden met baby en hond met nest jonge puppies. Woensdagmiddag weer naar huis van vorig jaar geweest, erg gezellig en lekker meegeholpen want wij waren vrij omdat team vergadering had. Ik wist volgens mij nog welke bus ik moest en wat dachten jullie? Ja hoor...... weer in die verkeerde bus van vorig haar gestapt. Merkte het toen bus bij eindpunt was. Was de verkeerde sloppenwijk.Maar geen paniek, gewoon lopen en in mijn beste Portugees de weg vragen, het heeft even geduurd, maar is wederom gelukt! Woensdagavond weer voor Engelse les naar een andere gevangenis. Hier bevinden zich meisjes,pubers. Komen uit de hele wijde omtrek want er zijn weinig vrouwengevangenissen. Hier bevond zich ook een jongen van 15 die travestiet is en de voorkeur gaf voor deze gevangenis. Geweldig leuk joch. Donderdagmiddag weer naar andere jongens gevangenis geweest en op donderdagavond is er altijd een soort lpg dienst. Was alleen dit keer in het buurthuis waar ik vorige dag net was geweest. We moesten allerlei leuke spellen doen als"familie". Gillen van het lachen zeg. Het was een voorproefje voor a.s zondag dan houd dat buurthuis een familiedag voor de gezinnen uit de favela(sloppenwijk) ik zal ook dan gaan meehelpen. Heb zin in. De dag begint al om 09.00 uur! Afgelopen zondag met teamgenoot naar een kerk in buitenwijk van stad geweest. Hij had zich als straatjongen uitgedost, lekker smerig. Hij ging rondstruinen bij de ingang van de kerk om te kijken hoe de mensen reageren op iemand die op straat leeft. Halverwege de dienst kwam hij in zijn kloffie de kerk in en ontdeed zich van zijn smerige kleding en kwam er een Indiaas tenue tevoorschijn. Daar is hij al 2 keer geweest. Toen begon hij zijn verhaal over dat hij ooit op straat leefde en dat hij door jeugd met een opdracht van de straat is gehaald en dat hij nu zendeling is. Fantastisch wat preken die knul en hij hield het ook nog een uur vol! Was leuk. Gisteravond als team weer de straat op. We troffen een hele groep, waarvan 3 meisjes, waarvan volgens ons 1 zwanger is en de rest jongens. Mee gevoetbald, spelletjes gedaan en aandacht gegeven. Super! Hopen ze volgende keer weer te treffen om op die manier een band op te kunnen gaan bouwen. Tot de volgende schrijf maar weer! Tchau!
-
25 September 2015 - 13:58
Rianne Huibers:
Mooi verhaal om te lezen, indrukwekkend! En wat een goed werk doen jullie daar, heel veel succes en plezier nog! Groetjes Rianne -
27 September 2015 - 12:29
Berna En Martin:
Ha die Thea, wat een verhalen en belevenissen, we genieten ervan ,hier alles goed gisteren naar Friesland geweest Annemarije al weer 2jaar, mooi weer in Holland dus lekker buiten bezig doegggg groetjes van ons Martin en berna -
28 September 2015 - 21:56
Sjoerd En Louisa:
Wow wat weer een verhaal zeg ... maar goed om te horen en te lezen dat
Je al zoveel dankbare dingen voor ze hebt kunnen doen. Super!!
Geniet nog van je tijd!!
Liefs Sjoerd en Louisa -
29 September 2015 - 20:33
Corry:
Wat maak je weer ontzettend veel mee.
Fijn dat je begonnen bent met wat vakantie.
Succes met je werk.
Corry -
29 September 2015 - 20:59
Wolly:
Lieve Thea,
Het is elke keer weer leuk om je spannende verhalen te lezen, wat maak je een hoop mee. Heb vandaag je kaart ontvangen van de spectaculaire watervallen, schitterend.
Je bent al weer 3 weken weg, kan me voorstellen dat het voorbij vliegt want er is zoveel te doen! Groetjes Sjaak en Wolly -
29 September 2015 - 21:50
Wil Zandstra:
Lieve Thea,
Bedankt voor je prachtige kaart. Geweldig die watervallen!
Fijn dat je met gezellige mensen daar werkt.
Zo te lezen is het klusbedrijf Thea druk in aktie.Geweldig!
Hartelijke groet en veel liefs van Wil. -
30 September 2015 - 09:56
Sylvia:
Hallo Thea, wij zijn weer terug uit Canada. Prachtig jouw verhalen, wat maak je toch weer allemaal mee. Leuk om te lezen. Succes daar en neem volgende keer een kaartje mee van de stad. -
30 September 2015 - 13:30
Greta:
Hoi Thea.
Wat een mooi werk doe je daar,vind het heel moedig dat je dit allemaal doet.
Hoop dat je verder nog een mooie tijd daar heb.
Nog veel sterkte en plezier.
Groetjes Greta -
30 September 2015 - 19:12
Je Zus Gre:
Ik zit bij Rian even op de laptop. Ik lees je lange verhalen, ik zou dat niet kunnen, daar ben jij sterk genoeg voor. Ik bid elke avond voor je, dat alles goed met je mag gaan. Ik hoop dat je gezond weer thuis mag komen na de lange vlucht. Lieverd, veel wijsheid en kracht. Dag hoor, Gre.
-
02 Oktober 2015 - 09:56
Irene:
Hoi Thea,
Wat een belevenissen weer, mooi weer om te lezen.
Hier gebeuren er gelukkig niet zulke spannende dingen meer, m,n andere windscherm is net geplaatst en het wordt mooi weer dit weekend dat word dus heerlijk zitten lezen. Ik zal aan je denken ;)) Succes met alles en ik wacht op je volgende belevenissen. groet Irene -
02 Oktober 2015 - 16:25
Riek:
Ha die Thea,
Wat een geweldig verhaal, en wat maak je weer veel mee! Ik heb nu twee vrijdagen gewerkt en dat was weer heerlijk. Ik wens je een goede tijd doe met nog meer mooie belevenissen!
Liefs, Riek -
04 Oktober 2015 - 16:57
Aukje Broekhuizen:
Lieve zus ik sta verbaasd wat je allemaal doet hier gaat alles goedWillemke vind daar rust
En Harrie krijgt vrijdag de uitslag van klier die op kweek staat Bij petra alles goed knuffel Aukje -
05 Oktober 2015 - 21:46
Ellen :
Ha die Thea
Wat een avontuur beleef je daar in Brazilië. Het is leuk om te lezen. Het lijkt me handig voor je om de volgende keer een helmpje en een kompas in de koffer mee te nemen. Wij wensen je nog een fijne tijd toe.
Dank voor de kaart met de indrukwekkende watervallen.
Lieve groet Cor en Ellen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
