De vuurtoren
Door: T
08 September 2013 | Brazilië, Belo Horizonte
Gisteren heel verhaal geschreven over dit huis, en wat dacht je?
ja hoor... Het internet viel weg en weg was mijn verhaal----' daar ik dus niet al te handig ben, en ik Rinse hier niet bij heb voor de nodige computerondersteuning, ben ik het kwijt en ga dus maar weer mijn best doen. ik wil jullie graag iets vertellen over dit huis. het heet casa Luzeiro, wat Vuurtoren betekent.Het ligt middenin de favela. Dit huis huis werd ooit buiten de bebouwde kom gebouwd voor een welgestelde familie. leuke locatie tegen de berghelling aan. Maar wat wil nu het geval; de bouw nam nogal geruime tijd in beslag en ondertussen hadden zich rondom de locatie al allemaal kleine hutjes gevestigd die bewoond werden door mensen uit de bergen op zoek naar werk in deze grote stad. Zo ontstaat er dus een favela. De familie is het dus nooit gaan bewonen. Door geluk bij ongeluk is dit pand toen gekocht door JOCUM (jeugd met een opdracht) wat hier opgericht is door een Nederlands echtpaar en wat de leiding aan het einde van dit jaar over gaat dragen aan een jonger echtpaar wat hier al heel lang werkt (Braziliaan getrouwd met Maleisische) die elkaar hier tijdens het werk hebben ontmoet. Dit huis heeft een schitterend uitzicht naar alle kanten. Aan de ene kant in de diepte de grote stad met al zijn hoge gebouwen en aan de andere kant alle kleine blokkendoosjes die tegen de bergen aanhangen Vooral in de avond is het sprookjesachtig, dan zijn het net lampionnetjes met waxinelichtjes erin. Echt een plaatje en niet echt goed op de foto vast te leggen. Het huis bestaat uit meerdere gebouwen omdat er in de loop van de jaren af en toe een gebouw bijgeplaatst is.Ook is nog duidelijk te zien wat ooit de paardenstallen hadden moeten worden. Verder is er een dichte sportzaal (nou ja...dicht?) een open voetbalveld, natuurlijk wel ommuurd, waar ik op uitkijk vanuit mijn slaapkamer. Een zwembad die kapot is en dus droog ligt, te wachten totdat het benodigde geld binnen is voor reparatie. Het is het enigste water in de hele omgeving en heeft een grote sociale betekenis voor de hele buurt.
Dit hele complex is beveiligd door hoge muren, dus binnen zit je veilig. Hier wonen 4 echtparen: ned/braz, amerik/braz, braz/braz en braz/braz met kleine kinderen en een baby opkomst, deze echtparen hebben elkaar leren kennen via dit werk. Dan zijn er verder nog 2 Nederlandse,2 braziliaanse en 1 australische vaste medewerker. Dan nog als vrijwilliger een Zwitser en ik. De leiding van dit huis is ook een Nederlander, hij woont op dit moment met zijn gezin in een ander huis van de organisatie. Ook de kokkin woont buiten de deur.(ik denk trouwens dat ik haar mee naar Nederland ga nemen, want ze kan hartstikke lekker koken, groei hier volgens mij dicht met al die rijst met bonen. Dit is dus een heel groot buurthuis en de naam vuurtoren of lighthouse wil dus zeggen dat het de functie heeft om Liefde en Licht te verspreiden.
Dit was even een zakelijk verhaal, maar scheelt mij veel vertelwerk als ik weer terug ben. Het is hier nu zondag 12.15 en ik ga mij nu maar weer eens op de schoenen begeven en kijken waar ze mij heen gaan brengen en in welke kerk ik weer ga belanden. Het is dus weer een verrassing....
En eh..........Rinse ik ben ondanks dat deze mini I pad soms een eigen leven gaat leiden, wel hartstikke blij dat ik hem van je mag lenen.........smok........
ja hoor... Het internet viel weg en weg was mijn verhaal----' daar ik dus niet al te handig ben, en ik Rinse hier niet bij heb voor de nodige computerondersteuning, ben ik het kwijt en ga dus maar weer mijn best doen. ik wil jullie graag iets vertellen over dit huis. het heet casa Luzeiro, wat Vuurtoren betekent.Het ligt middenin de favela. Dit huis huis werd ooit buiten de bebouwde kom gebouwd voor een welgestelde familie. leuke locatie tegen de berghelling aan. Maar wat wil nu het geval; de bouw nam nogal geruime tijd in beslag en ondertussen hadden zich rondom de locatie al allemaal kleine hutjes gevestigd die bewoond werden door mensen uit de bergen op zoek naar werk in deze grote stad. Zo ontstaat er dus een favela. De familie is het dus nooit gaan bewonen. Door geluk bij ongeluk is dit pand toen gekocht door JOCUM (jeugd met een opdracht) wat hier opgericht is door een Nederlands echtpaar en wat de leiding aan het einde van dit jaar over gaat dragen aan een jonger echtpaar wat hier al heel lang werkt (Braziliaan getrouwd met Maleisische) die elkaar hier tijdens het werk hebben ontmoet. Dit huis heeft een schitterend uitzicht naar alle kanten. Aan de ene kant in de diepte de grote stad met al zijn hoge gebouwen en aan de andere kant alle kleine blokkendoosjes die tegen de bergen aanhangen Vooral in de avond is het sprookjesachtig, dan zijn het net lampionnetjes met waxinelichtjes erin. Echt een plaatje en niet echt goed op de foto vast te leggen. Het huis bestaat uit meerdere gebouwen omdat er in de loop van de jaren af en toe een gebouw bijgeplaatst is.Ook is nog duidelijk te zien wat ooit de paardenstallen hadden moeten worden. Verder is er een dichte sportzaal (nou ja...dicht?) een open voetbalveld, natuurlijk wel ommuurd, waar ik op uitkijk vanuit mijn slaapkamer. Een zwembad die kapot is en dus droog ligt, te wachten totdat het benodigde geld binnen is voor reparatie. Het is het enigste water in de hele omgeving en heeft een grote sociale betekenis voor de hele buurt.
Dit hele complex is beveiligd door hoge muren, dus binnen zit je veilig. Hier wonen 4 echtparen: ned/braz, amerik/braz, braz/braz en braz/braz met kleine kinderen en een baby opkomst, deze echtparen hebben elkaar leren kennen via dit werk. Dan zijn er verder nog 2 Nederlandse,2 braziliaanse en 1 australische vaste medewerker. Dan nog als vrijwilliger een Zwitser en ik. De leiding van dit huis is ook een Nederlander, hij woont op dit moment met zijn gezin in een ander huis van de organisatie. Ook de kokkin woont buiten de deur.(ik denk trouwens dat ik haar mee naar Nederland ga nemen, want ze kan hartstikke lekker koken, groei hier volgens mij dicht met al die rijst met bonen. Dit is dus een heel groot buurthuis en de naam vuurtoren of lighthouse wil dus zeggen dat het de functie heeft om Liefde en Licht te verspreiden.
Dit was even een zakelijk verhaal, maar scheelt mij veel vertelwerk als ik weer terug ben. Het is hier nu zondag 12.15 en ik ga mij nu maar weer eens op de schoenen begeven en kijken waar ze mij heen gaan brengen en in welke kerk ik weer ga belanden. Het is dus weer een verrassing....
En eh..........Rinse ik ben ondanks dat deze mini I pad soms een eigen leven gaat leiden, wel hartstikke blij dat ik hem van je mag lenen.........smok........
-
08 September 2013 - 23:04
Marchien Zeeman:
Dag Thea.
Fijn om weer een verhaal van je te lezen!En dan de rijst met bonen,wat een heerlijk gerecht he!
Ik zou wel even willen aanschuiven tijdens de maaltijd.Je treft het dat er een goede kokkin is.
Dan kun je het goed volhouden.
Slaap je goed van alle indrukken die op je netvlies staan? Mooie dagen toegewenst en ik kijk al weer uit naar je volgende verhaal.
Groetjes van Marchien. -
09 September 2013 - 11:44
Nina:
Lieve Thea,
nog steeds vol van je verhaal hier dan nog maar een berichtje. Ik vind het zo moedig dat je aan dit avontuur bent begonnen en er vol voor gaat. Heb me inmiddels aangemeld voor de mailinglist zodat ik hier niks van hoef te missen. De opbrengst van de schoenen verkocht op de rommelmarkt door Denise, Nel en ik. (dames en kinder) was weer mooi. ietsjes hoger dan vorig jaar. Maar die kan nog vele malen groter worden als jij er volgend jaar ook weer bij bent. Heel erg veel avontuur gewenst. En neem maar van mij aan. Verdwalen is op zijn tijd zo gek nog niet. Uiteindelijk worden dat toch ook herkenningspunten. Zorg maar voor een lach, en deel je ervaringen ook met andere mensen. Het is heftig wat je meemaakt. Dat hoef je niet alleen te dragen. Maar ik heb daar het volste vertrouwen in. Als je een recept meeneemt zal ik een poging doen net zo lekker voor je te koken als de kokkin. afgesproken?
Liefs,
Nina -
09 September 2013 - 20:24
Wolly De Wit:
Lieve vriendin,
Wat een mooi verhaal, inderdaad goed om wat van het huis en omgeving te horen.En je moet je nederlandse familie en vrienden dan wel missen maar volgens mij zijn jullie daar een grote familie.
Verder hebben we weer ons best gedaan om alle rommel aan de man te brengen en dat is aardig gelukt
iets minder opgehaald dan vorig jaar maar we zijn weer dik te vreden. Alles werkte mee, het weer was precies goed, licht bewolkt en lekker van temperatuur. De sfeer was ook heel gezellig.
Nou ben al weer benieuwd naar je volgende verhaal.
lieve groet Wolly
-
09 September 2013 - 22:01
Sylvia Scholten:
Leuk om te lezen hoe dat huis tot stand is gekomen. Ben ook benieuwd wat nu je dagelijkse bezigheden zijn. Volgens mij voel je je daar al aardig thuis. Grappig en mooi dat er weer relaties ontstaan binnen zon organisatie. Blijf je volgen. Groetjes Jur en Sylvia -
10 September 2013 - 17:31
Katie Abma:
Dag Thea,
Hier de reactie van je zus Gerda:
Ik ben bij Katie op bezoek en heb jouw grote verhalen gelezen.
Ik vind het heel interessant wat je daar allemaal beleeft.
Mijn huis is opgeschilderd, en het is erg mooi geworden. Naast het huis wordt druk getimmerd (bij Karmelk) en dan zeg ik tegen de timmerman":"Kijk uit voor mijn verf! Wat jullie beschadigen moeten jullie weer in orde maken. Je poes maakt het erg goed, zag ik vanmiddag. Af en zoekt de poes haar moeder. Vanmiddag heb ik nasi gekookt en een briefje klaar gelegd dat Rinse er wat van kan komen halen. Veel goede wensen voor je werk daar, wij leven hier in weelde.
Hartelijke groeten Gerda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
